Technologia FDM (Fused Deposition Modelling) swoje działanie opiera na selektywnym osadzaniu uplastycznionego tworzywa na platformie roboczej. Materiał bazowy lub podporowy, w postaci filamentu (drutu o ściśle określonej średnicy), nagrzewany jest w głowicy (zwanej dyszą ekstrudera) do temperatury z zakresu 180°-260°, a następnie wytłaczany na platformę roboczą w postaci cienkiej ścieżki, której szerokość określa średnica robocza dyszy ekstrudera. Ścieżki materiału układane są w pojedyncze warstwy, które łączą się w gotowy model. Technologia ta wymaga stosowania dodatkowych struktur podporowych. Zaletą niewątpliwie jest możliwość stosowania wybranych materiałów w szerokiej gamie kolorystycznej. Aby wytworzyć model w technologii FDM, koniecznym jest:

Druk 3D SLS polega na warstwowym spiekaniu proszków tworzyw sztucznych. Odpowiednio przygotowany materiał proszkowy nakłada się przy użyciu zgarniacza lub rolki na obszar roboczy, gdzie jest później podgrzewany, a następnie spiekany laserowo. Wiązka laserowa skanuje te obszary, które odzwierciedlają aktualny przekrój danego modelu, powodując ich zespolenie. Następnie platforma robocza obniża się o grubość warstwy i znów następuje nałożenie kolejnej porcji materiału. Cykl ten jest powtarzany, aż do uzyskania końcowej geometrii. Zastosowanie precyzyjnych układów skanujących pozwala uzyskiwać modele o złożonej geometrii i wysokiej jakości. Nie stosuje się struktur podporowych.

Druk 3D SLA polega na warstwowym utwardzaniu fotopolimeru, tj. żywicy w której proces polimeryzacji wywoływany jest przy pomocy światła o określonej długości fali. Materiał w formie płynnej żywicy znajduje się w wannie urządzenia. Przed utwardzeniem każdej warstwy zgarniacz przejeżdża przez obszar roboczy, w celu wyrównania tafli cieczy oraz usunięcia z niej pęcherzy powietrza. Ostatnim krokiem druku 3D w technologii jest tzw. skanowanie czyli utwardzanie laserowe. Wiązka laserowa skanuje obszary, odzwierciedlające aktualny przekrój danego modelu, powodując jego polimeryzację (utwardzenie). Następnie platforma robocza obniża się (lub podnosi, w zależności od typu wykorzystywanego urządzenia SLA) o grubość warstwy a opisany cykl powtarza się aż do uzyskania pożądanej i końcowej geometrii. Wykorzystanie polimeru oraz precyzyjnego układu skanowania pozwala na osiąganie znakomitych własności mechanicznych o niskiej anizotropii (wpływie kierunku budowy).Technologia SLA stosowana jest zazwyczaj w produkcji jednostkowej lub małoseryjnej. Stereolitografia pozwala na budowę obiektów w pełni transparentnych, co dodatkowo wyróżnia ją na tle innych technologii przyrostowych. Dzięki wysokiej dokładności obiektów budowanych w procesie SLA, wykorzystuje się je również jako modele matrycowe do wykonywania silikonowych form odlewniczych stosowanych w technologii odlewania próżniowego (Vacuum Casting). Połączenie technologii SLA z Vacuum Casting eliminuje problem wysokich kosztów ponoszonych w trakcie wykonywania krótkich serii metodami wtrysku ciśnieniowego.

1. Przygotowanie modelu CAD 3D

2. Warstwowa fotopolimeryzacja

3. Oczyszczanie struktur wspierających

4. Wysyłka / obróbka dodatkowa modelu